0.001% برتر جهان – فوق ثروتمندها – و امپراتوری های مدرنی که تحت کنترل آنها هستند – Big Tech، Big Pharma و Big Ag – نه تنها مسئول نابودی سیاره و فرستادن بیشتر بشریت به بحران های مالی و بهداشتی هستند، بلکه قصد دارند. برای دستیابی به کنترل نهایی اگر و زمانی که این اتفاق بیفتد، 99 درصد از مردم یکبار مصرف خواهند شد.
واندانا شیوا، Ph.D.، بنیانگذار بنیاد تحقیقاتی نودانیا برای علم، فناوری و محیط زیست در هند، در کتاب خود با عنوان “یگانگی در برابر 1%: توهمات درهم شکستن، بذر آزادی” به جزئیات چگونگی استثمار جهانی گرایان از توده ها می پردازد. در ویدئوی بالا توسط After Skool، او توضیح می دهد که چگونه 0.001٪ قصد دارند “تفرقه بینداز و حکومت کن” تا به اهداف استثماری خود دست یابند.1
شیوا به عنوان یک فیزیکدان آموزش دیده و در ابتدا برای مطالعه انرژی اتمی برنامه ریزی شده بود. اما با درک ویرانی هایی که در سرتاسر جهان ایجاد کرده بود، از ایده خود مبنی بر فیزیکدان هسته ای بودن دست کشید و در عوض به دنبال دانش به عنوان یک کل رفت. او به تنهایی مطالعه کرد و نظریه کوانتومی را پیدا کرد،2 که اساس کار زندگی او را تشکیل داد:3
“طریقی که شما جهان را در ذهن خود طراحی می کنید، نحوه ارتباط شما با آن است. هنگامی که آن را به عنوان ماده مرده طراحی می کنید تا فقط مورد بهره برداری قرار گیرد، از آن بهره برداری خواهید کرد. هنگامی که آن را بدون درک محدودیت طراحی کنید، سیاره ای را نقض خواهید کرد. محدودیت ها
وقتی آن را با شناخت عمیق پیوندهای متقابل طراحی کنید، آن روابط را پرورش خواهید داد. و این شناخت اساسی همان چیزی است که من از آموخته هایم در نظریه کوانتومی به دست آوردم – اینکه غیرمحلی بودن، عدم تفکیک، به هم پیوستگی … ماهیت واقعیت است.
با این حال، او توضیح می دهد که در پارادایم تفکر مکانیکی، طرحی وجود دارد که تکامل نیافته است. به این ترتیب، تفکر مکانیکی مبتنی بر مفروضات زیر است:4
اما در دنیای کوانتومی، شیوا توضیح میدهد: “هیچ تفکیکپذیری وجود ندارد. تز من در مورد غیرمحلی بودن در نظریه کوانتومی بود. همه چیز به هم مرتبط است. هیچ کیفیت ذاتی ثابتی وجود ندارد که در نحوه نگرش به مردم، نگاه به طبیعت وجود داشته باشد. پتانسیل کیفیت تعیین کننده در دنیای کوانتومی است، و چون در مورد پتانسیل است، در مورد عدم قطعیت نیز هست.5
شیوا بیان میکند که جهان مکانیستی مبتنی بر یک توهم نادرست قاطعیت یا کیفیت بسیار قابل پیشبینی است. او با استناد به اصل عدم قطعیت که توسط ورنر هایزنبرگ، فیزیکدان آلمانی در سال 1927 ایجاد شد، میگوید: «در دنیای کوانتومی، میدانیم که نمیتوانیم از عدم قطعیت خلاص شویم».
Discussion about this post