[ad_1]
-
در مواجهه با یک اثر هنری، سیستم پاداش خود را فعال می کنیم
Jean-Pierre Changzhou، متخصص مغز و اعصاب و استاد کالج دو فرانس، اولین کسی بود که مکانیسم های عصبی را در ارزیابی زیبایی کشف کرد.
در سر ما چه می گذرد؟ اول، مغز ما یک اثر هنری را مانند هر شی دیگری درک می کند. با این تفاوت که سطح اثر نور را منعکس می کند. اینجاست که زیبایی ظاهر می شود. Jean-Pierre Changzhou نتیجه می گیرد: شبکیه پرتوهای نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند که در مغز ما از قشر بینایی به قشر پیش پیشانی منتشر می شود و سیل هورمون لذت دوپامین را آزاد می کند!
چرخه های احساسات فعال می شوند. نگاه کردن به یک اثر هنری به عنوان یک پاداش عمل می کند. این پزشک متخصص یادآور می شود: «زیبایی برای انسان لازم است زیرا حس خوبی را به ما منتقل می کند.»
-
هنر حس همدلی ما را بیدار می کند
به گفته افلاطون: «اولین دارایی سلامتی و دومین دارایی زیبایی است. است
در سالهای اخیر، مطالعات علوم اعصاب نگرش فیلسوفان باستان را تأیید کرده است: نگاه کردن به یک اثر هنری و پخش موسیقی تأثیر مستقیمی بر مغز ما دارد. پیر لومارک، متخصص مغز و اعصاب، معتقد است که هنر مغز ما را نوازش می دهد. کتاب او «پرتره مغز به عنوان یک هنرمند» توضیح میدهد که نگاه کردن به یک اثر هنری از قشر پیشانی، مکان منطق را تحریک میکند (مثلاً هنگام تلاش برای درک چارچوب هنر معاصر). اگر ما آن را دوست داشته باشیم، مغز ما روشنایی، تمایز و رنگ های خود را افزایش می دهد تا بتوانیم از آن لذت کامل ببریم. ما خیلی سریع نورون های آینه ای خود یعنی نورون های همدلی خود را فعال می کنیم. حتی شگفت آورتر، شکنجه دو لبه فعال می شود. این بخش مربوط به تشخیص چهره است: ما یک عکس زیبا مانند شخص مورد علاقه خود می بینیم!
همه این موارد بر سلامت ما تأثیر می گذارد. مطالعه اخیر محققان دانشگاه کالج لندن در مجله روانپزشکی بریتانیا به این نتیجه رسیده است که بازدیدهای فرهنگی خطر ابتلا به افسردگی را کاهش می دهد: وقتی چندین بار در سال به سینما، تئاتر یا موزه می رویم، خطر افسردگی حداقل تا 32 کاهش می یابد. ٪ با بالارفتن سن. این رقم برای کسانی که یک بار در ماه یا بیشتر از این مکان ها بازدید می کنند حداقل 48 درصد است.
-
هنر باعث تحریک احساسات و مهارت های حرکتی می شود
تعداد بیمارستان هایی که به صورت علمی مزایای هنر را آزمایش می کنند در حال افزایش است. شهر تور در فرانسه در این زمینه پیشگام است: دانشکده پزشکی و مرکز بیمارستان کارگاه های هنر درمانی را در آنجا ارائه می دهند. این تور همچنین مبدأ مدرسه هنر درمانی Ecole du است که در گرنوبل، لیل و همچنین در کره تدریس میکند و یک دیپلم رسمی به رسمیت شناخته شده توسط دولت در هنر درمانی ارائه میدهد. با این تفاوت اندک که هنر درمانی سنتی تخصصی است که زیرمجموعه رشته روانشناسی است و هنر درمانی مدرن زیر مجموعه پیراپزشکی است. این حرفه در حال گسترش کامل است. ریچارد فارستی، بنیانگذار تور اکول، توضیح می دهد: «امروزه هنردرمانی در همه چیز از بخش های سالمندان گرفته تا زندان ها یا کمک به بی خانمان ها وجود دارد. 》
-
هنر باعث ایجاد اعتماد به نفس می شود
هنر یک تجربه چند سطحی است. ارتباط با زیبایی و نگرشی که دنیا به ما می دهد، علاوه بر تحریک احساسات و مهارت های حرکتی، اعتماد به نفس را تقویت می کند. دو سال پیش، هاوارد استیگر، متخصص تغذیه در بیمارستان داگلاس در مونترال، آزمایشی را برای ارزیابی تأثیر بازدید از موزه هنرهای زیبای مونترال بر افرادی که از بیاشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی رنج میبرند، انجام داد. آنها باید مسیر خاصی را در میان آثار هنری طی می کردند و پس از استراحت ناهار در یک کارگاه خلاقیت شرکت می کردند. نتایج این آزمایش در The Arts of Psychotherapy منتشر شد: اگرچه این ملاقات تأثیر قابل توجهی بر علائم اختلال خوردن شرکت کنندگان نداشت، اما سطح اضطراب آنها را کاهش داد. تعدادی از آنها کارگاه خلاقیت را زیباترین لحظه روزشان می دانند زیرا توانستند کار مواد را بدون فشار اجرا تجربه کنند.
-
نقش نور و رنگ
رنگ ها و نور که دو عنصر تشکیل دهنده یک اثر هنری هستند، تاثیر بسزایی بر سلامت ما دارند. در سال 1903، نیلز ریبرگ فینسن از دانمارک به دلیل تحقیقاتش در زمینه اثرات درمانی نور درمانی، جایزه نوبل پزشکی را دریافت کرد. همسایگان شمال فرانسه در فتوتراپی برای درمان افسردگی فصلی و بی خوابی تخصص دارند. نور به عنوان یک تنظیم کننده موثر هورمون هایی مانند ملاتونین و مواد مغذی مانند ویتامین D، تأثیر بسزایی بر بدن، ذهن و رفتار ما دارد. رنگ ها بر ادراک حسی ما تأثیر می گذارند. این نتیجه ای است که لئوناردو داوینچی پانصد سال پیش با ایجاد یک سیستم آرامش بخش با استفاده از رنگ های متضاد به آن دست یافت. کشفی که توسط علم در سال 1956 به عنوان قانون تضادها توصیف شد: سلول های سیستم بینایی که توسط قرمز تحریک می شوند توسط سبز مهار می شوند. سلول هایی که با رنگ زرد تحریک می شوند با آبی مهار می شوند و سلول هایی که با رنگ سفید تحریک می شوند با سیاه مهار می شوند (و بالعکس). از آنجا بود که فرناند لژو (هنرمند فرانسوی) به تزئینات کروموتراپی بیمارستان سنت لوئیس ادای احترام کرد، یا ماتیس (هنرمند فرانسوی) این تابلو را به صندلی خوبی تشبیه کرد که خستگی را تسکین می دهد.
مترجم: سارا فرج زاده
[ad_2]
مجله روان درمانی هفته سلامتی
Discussion about this post