بسیار بدتر از آسیب بیولوژیکی ناشی از شکر تصفیه شده، تخریب مولکولی ناشی از روغن های گیاهی فرآوری شده است. روغن سویا به طور خاص به دلایل متعددی دارای مشخصات ایمنی مشکوک است و غذاهای فرآوری شده به طور مثبتی با آن بارگیری می شوند.
روغن سویا خواه نیمه هیدروژنه شده، ارگانیک و یا اصلاح ژنتیکی شده برای داشتن اسید لینولئیک کم، می تواند باعث اختلال در عملکرد سلولی شود. متأسفانه، بسیاری از مقامات بهداشتی تاکید کرده‌اند که روغن‌های گیاهی غنی از امگا 6 مانند روغن سویا سالم‌تر از چربی‌های حیوانی اشباع شده مانند کره و گوشت خوک هستند، و علیرغم شواهدی که علیه آن وجود دارد، از بین بردن این افسانه دشوار بوده است.
تخمین زده می شود که 94 درصد از سویاهای کشت شده در ایالات متحده به صورت مهندسی ژنتیکی (GE) برای تحمل علف کش ها ساخته شده اند.1 در درجه اول گلایفوسیت (ماده فعال در مونسانتو/بایر راندآپ)، که قابل شستشو نیست. در نتیجه، بیشتر محصولات مبتنی بر سویا به گلایفوسیت آلوده می شوند که سمیت آنها را افزایش می دهد.
اخیرا، تحقیق2،3،4،5 چاپ شده در مجله غدد درون ریز هشدار می دهد که روغن سویا – پرمصرف ترین روغن پخت و پز در آمریکا – می تواند باعث تغییرات عصبی و متابولیک مرتبط با:
اوتیسم
بیماری آلزایمر
اضطراب
افسردگی
چاقی
مقاومت به انسولین
دیابت نوع 2
بیماری کبد چرب
این مطالعه که روی موش ها انجام شد، اثرات سلامتی رژیم های غذایی سرشار از روغن سویا معمولی، روغن سویا GE کم اسید لینولئیک و روغن نارگیل را مقایسه کرد. به گزارش نوروساینس نیوز:6
“همان تیم تحقیقاتی UCR در سال 2015 دریافتند که روغن سویا باعث چاقی، دیابت، مقاومت به انسولین و کبد چرب در موش‌ها می‌شود. سپس در مطالعه‌ای در سال 2017، همان گروه دریافتند که اگر روغن سویا به گونه‌ای طراحی شده باشد که اسید لینولئیک کمی داشته باشد، آن را تولید می‌کند. چاقی و مقاومت کمتری به انسولین ایجاد می کند.
Discussion about this post