سرطان پوست این یکی از بیماری هایی است که تشخیص دیرهنگام آن می تواند مشکل ساز باشد زیرا ضایعات پوستی چیزهای زیادی وجود دارد که فرد مبتلا به آن ممکن است هرگز فکر نکند خطرناک است و آن را دنبال نخواهد کرد.
-
چه کسانی و چرا به سرطان پوست مبتلا می شوند؟
قرار گرفتن در معرض نور خورشید اولین عامل سرطان پوست است. اما این توسعه سرطان را در قسمت هایی از بدن که در معرض نور خورشید قرار نگرفته اند توضیح نمی دهد.
قرار گرفتن در معرض آسیب های محیطی، پرتودرمانی و حتی وراثت نقش زیادی در این بیماری دارند. اگرچه هر فردی ممکن است به سرطان پوست مبتلا شود، اما این خطر برای افراد زیر بیشتر است:
- افرادی با پوست روشن و چشمان روشن
- وجود تعداد زیادی لکه های بزرگ با شکل نامنظم
- سابقه خانوادگی سرطان پوست
- سابقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا آفتاب سوختگی
- زندگی در ارتفاعات بالا یا زندگی در مناطق بسیار آفتابی
- رادیوتراپی
-
علائم هشدار دهنده سرطان پوست:
سرطان پوست که شامل کارسینوم سلول بازال، ملانوم و کارسینوم سلول سنگفرشی است، اغلب با تغییر در پوست شروع می شود.
این موارد ممکن است زائده های پوستی جدید یا ضایعات پوستی پیش سرطانی آنها سرطان نیستند، اما می توانند در طول زمان تبدیل به سرطان شوند.
تخمین زده می شود که 40 تا 50 درصد از افراد با پوست روشن بالای 65 سال حداقل به یک نوع سرطان پوست مبتلا می شوند. سرطان پوست در صورت تشخیص زودهنگام قابل درمان است.
-
کراتوز اکتینیک:
این تکه های ریز پوست در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید ایجاد می شوند. آنها اغلب روی سر، گردن و دست ها دیده می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند.
این موارد می تواند علائم هشدار دهنده سرطان پوست اما به سختی می توان گفت که چنین تکه هایی از پوست در طول زمان تغییر کرده و سرطانی می شوند.
اکثر این موارد به سرطان تبدیل نمی شوند، اما پزشکان درمان اولیه را برای جلوگیری از پیشرفت بیماری توصیه می کنند. افرادی که پوست روشن، موهای بلوند، موهای قرمز یا چشمان آبی یا سبز دارند در معرض خطر بیشتری هستند.
-
التهاب اکتینیک لب:
التهاب لب اکتینیک با کراتوز اکتینیک همراه است و یک بیماری پیش سرطانی است که معمولاً در لب پایین دیده می شود.
لکه های پوسته پوسته یا برجستگی های دائمی روی لب ها ممکن است در این حالت وجود داشته باشد. علائم کمتر شایع عبارتند از تورم لب، از دست دادن مرز بین لب و پوست، و خط لب برجسته.
این نوع بیماری، در صورت عدم درمان، می تواند به کارسینوم سلول سنگفرشی تبدیل شود که یک وضعیت تهاجمی است.
-
پوست شاخ:
این نوع بیماری به صورت زائده های قیفی شکلی ظاهر می شود که با پایه قرمز ایجاد می شوند. این نوع آپاندیس از کراتین تشکیل شده است. شاخ جلدی نوع خاصی از کراتوز اکتینیک است. اندازه و شکل این زائده ها می تواند متفاوت باشد، اما طول اکثر آنها چند میلی متر است.
یک کارسینوم سلول سنگفرشی در پایه آن دیده می شود. بیشتر در افراد مسن با پوست روشن و سابقه چشمگیر قرار گرفتن در معرض نور خورشید دیده می شود.
-
چه زمانی خال می تواند آزاردهنده باشد؟
همانطور که می دانید خال ها نوعی زائده پوستی بی ضرر هستند. ملانوسیت ها است. ملانوسیت ها رنگدانه های پوست هستند. اگرچه تعداد کمی از خال ها سرطانی هستند، اما خال های غیر طبیعی می توانند سرطانی شوند.
خال های طبیعی ظاهری صاف یا برجسته دارند. ممکن است در ابتدا صاف باشند و به مرور زمان برجسته شوند. سطح این خال ها معمولا صاف است.
خال هایی که می توانند منجر به سرطان پوست شوند اغلب شکل نامنظم دارند، ممکن است حاوی رنگدانه باشند و بزرگتر از یک پاک کننده هستند. بیشتر خال ها در جوانان ایجاد می شوند.
مقاله مرتبط: انواع خال
-
خال غیر معمول یا دیسپلاستیک:
خال های غیر معمول سرطانی نیستند اما می توانند سرطانی شوند. اینها در مناطقی از بدن که در معرض نور خورشید قرار گرفته اند یا در برابر نور خورشید محافظت شده اند، یافت می شوند.
خال های غیر معمول ممکن است بزرگتر و شکل غیر طبیعی تری داشته باشند. اینها می توانند صاف یا برجسته باشند یا سطحی نرم یا سفت داشته باشند. این خال ها معمولا ترکیبی از صورتی، قرمز و قهوه ای هستند.
-
ویژگی های خال خود را بشناسید:
بیشتر خال ها روی بدن افراد یکسان به نظر می رسند. خال ها یا لکه هایی که با سایر موارد متفاوت هستند ممکن است دارای علائم سرطان پوست باشند.
در چنین مواردی خال باید توسط متخصص پوست بررسی شود. سپس این خال ها می توانند سرطانی شوند. دانستن ویژگی های خال در هنگام معاینه می تواند بسیار مهم باشد.
-
تقارن تاپ:
عدم تقارن به این معنی است که یک طرف خال با طرف دیگر سازگار نیست. به خاطر داشته باشید که خال های معمولی ظاهری متقارن دارند.
هنگام بررسی خال ها یا لکه های خود، یک خط فرضی در وسط خال بکشید و دو نیمه را با هم مقایسه کنید. اگر دو نیمه برابر نبودند و شبیه هم نیستند، حتما با متخصص پوست مشورت کنید.
-
حاشیه قهوه ای رنگ:
اگر حاشیه یا لبه های خال ناهموار، تار یا ناهموار است، بهتر است با پزشک مشورت کنید. ضایعات پوستی سرطانی اغلب دارای خطوط مبهم هستند.
-
تاپ:
رنگ سفیدی که با بقیه همرنگ نیست یا سایه ای از قهوه ای، سیاه، آبی، سفید، قرمز یا قهوه ای مایل به زرد مشکوک است.
خال های طبیعی اغلب فقط یک سایه رنگ دارند. جاهای خالی که سایه های رنگی متفاوتی دارند یا روشن و تیره هستند باید توسط متخصص معاینه شوند.
-
قطر مول:
اگر قطر خال بزرگتر از آدامس است، باید مراقب باشید.
-
تغییرات در خال:
حفره ای که به مرور زمان تغییر می کند (بزرگتر می شود، تغییر رنگ می دهد، شروع به خارش می کند یا خونریزی می کند) باید توسط متخصص معاینه شود.
اگر بخشی از خال اخیرا تغییر کرده یا برجسته تر شده است، حتما به پزشک مراجعه کنید.
ضایعات پوستی سرطانی آنها در اندازه های مختلف رشد می کنند و قد آنها به سرعت تغییر می کند.
-
نکات غربالگری خال:
پوست خود را به طور منظم معاینه کنید. موقعیت کلی ملانوم در مردان در کمر و در زنان در پاها است. اما کل بدن ممکن است خال یا نقاط مشکوک داشته باشد. برای بررسی بدن، از نو شروع کنید و پایین بیایید.
مناطق پنهان را بررسی کنید. بین انگشتان پا، کشاله ران، کف پا، پشت زانو را بررسی کنید. پوست سر و گردن را از نظر خال بررسی کنید. از آن استفاده کنید یا از اعضای خانواده خود بخواهید که در یافتن چنین مواردی به شما کمک کنند.
مراقب نقاط جدید باشید از خال های خود عکس بگیرید و تغییرات را در طول زمان بررسی کنید. اگر شما یک نوجوان، باردار یا یائسه هستید، بهتر است به این مشکل توجه ویژه ای داشته باشید.
-
خال ها چگونه ارزیابی می شوند؟
اگر خال یا نقطه ای در بدن خود پیدا کردید که علائم ملانوما یا سرطان پوست را نشان می دهد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است یک نمونه بافت بگیرد و آن را معاینه کند.
اگر سرطانی بودن آن تایید شود، کل خال و پوست اطراف آن برداشته شده و سپس بخیه می شود. ممکن است به درمان های دیگری نیاز باشد.
مقاله مرتبط: انواع خال های سرطانی
-
اصول اولیه سرطان پوست:
ملانوم بدخیم به ویژه در مراحل پایانی حاد است و درمان آن دشوار خواهد بود.
تشخیص و درمان به موقع می تواند میزان بقا را افزایش دهد. سرطان های پوست غیر ملانوما مانند کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی. هر دو شایع هستند و در صورت تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند.
افرادی که سرطان پوست داشته اند ممکن است دوباره به آن مبتلا شوند. این افراد باید حداقل سالی یک بار معاینه شوند.
-
ملانوما:
ملانوما به اندازه سایر سرطان های پوست شایع نیست، اما می تواند بسیار حاد و کشنده باشد. علائم احتمالی این بیماری شامل تغییر در ظاهر خال یا ناحیه رنگدانه شده پوست است.
اگر خال روی بدن شما تغییر اندازه، شکل یا رنگ می دهد، یا اگر لبه های ناهموار، بیش از یک رنگ، متقارن نیست، خارش یا خونریزی دارد، حتما به پزشک مراجعه کنید.
-
سرطان سلول سنگفرشی:
این سرطان پوست غیر ملانومی می تواند به صورت زائده های پوسته پوسته، قرمز و سفت ظاهر شود که خونریزی می کنند یا به صورت زخم هایی ظاهر می شوند که بهبود نمی یابند.
چنین مواردی اغلب در بینی، پیشانی، گوش ها، لب پایین، دست ها و سایر نواحی در معرض آفتاب دیده می شود. کارسینوم سلول سنگفرشی در مراحل اولیه قابل درمان است.
اگر سرطان پوست پیشرفته‌تر شود، درمان بستگی به این دارد که سرطان در چه مرحله‌ای است.
-
بیماری بوون:
بیماری بوون این یک نوع سرطان پوست است که به آن کارسینوم سلول سنگفرشی درجا نیز می گویند. این نوع سرطان پوست به سمت بیرون رشد می کند.
کارسینوم سلول سنگفرشی مهاجم می تواند به سمت داخل رشد کند و داخل بدن را درگیر کند.
بیماری بوون به صورت لکه های قرمز پوسته دار و لکه دار دیده می شود. اغلب با راش، اگزما، قارچ یا پسوریازیس اشتباه گرفته می شود.
-
کارسینوم سلول بازال:
این شایع ترین نوع سرطان پوست در نظر گرفته شده و درمان آن آسان است. از آنجا که کارسینوم سلول طبیعی رشد آهسته اغلب در بزرگسالان دیده می شود.
اینها می توانند اشکال مختلفی داشته باشند، از جمله موم سفید یا مروارید، اغلب با رگ های خونی شفاف.
تومورها می توانند به صورت لکه های صاف، پوسته پوسته یا قهوه ای در پشت، قفسه سینه یا در موارد نادر زخم های مومی یا سفید ظاهر شوند.
-
سرطان های کمتر شایع پوست:
از جمله سرطان های کمتر شایع پوست سارکوم کاپوزی این بیماری عمدتاً در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف دیده می شود.
کارسینوم غدد چربی (سرطان مهاجمی که منشا آن غدد چربی پوست است) و کارسینوم سلول مرکل این بیماری بیشتر در نواحی در معرض آفتاب روی سر، گردن، بازوها و پاها دیده می شود، اما اغلب به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.
-
خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهید:
سعی کنید قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید را کاهش دهید. کرم ضد آفتاب با SPF=30 یا بالاتر را در فضای باز استفاده کنید. کلاه و عینک آفتابی را فراموش نکنید.
پوست خود را با لباس بپوشانید. در صورت مشاهده رشد شدید ضایعات جدید روی پوست، تغییر در ظاهر خال ها یا زخم هایی که بهبود نمی یابند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
Discussion about this post