افرادی که از طریق درمان های باروری متولد می شوند، هیچ گونه عوارضی در هنگام بارداری ندارند: مطالعه

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد کودکانی که از طریق فناوری کمک باروری (ART) متولد می‌شوند، ممکن است زمانی که خودشان بعداً باردار می‌شوند، خطر عوارض بیشتری نداشته باشند.

تمام درمان‌های باروری که شامل برداشتن تخمک‌ها از تخمدان‌های زن، ترکیب آنها با اسپرم در آزمایشگاه و بازگرداندن آن‌ها به بدن زن یا اهدای آنها به زن دیگر می‌شود، تحت ART قرار می‌گیرند.

بیش از هشت میلیون کودک در سراسر جهان از طریق ART باردار شده اند. تقریباً 2.0٪ از نوزادانی که هر ساله در ایالات متحده متولد می شوند با استفاده از ART باردار می شوند.

به خوبی شناخته شده است که بارداری های ناشی از فناوری های کمک باروری با خطر افزایش عوارض روبرو هستند. از این رو، محققان کنجکاو بودند تا در مورد باروری و بارداری نهایی افرادی که با کمک این فناوری ها متولد شده بودند، بیاموزند.

بیش از 40 سال پس از موفقیت اولین مورد ART – لوئیز براون در سال 1978، محققان در یک مطالعه اخیر که توسط مؤسسه بهداشت عمومی نروژ انجام شد، خطر عوارض زایمان یا پری ناتال را در افرادی که با فناوری های کمک باروری باردار شده بودند ارزیابی کردند. وقتی پدر و مادر شدن

دانشمندان دریافتند بزرگسالانی که از طریق ART باردار شده اند در مقایسه با همسالان خود که به طور طبیعی در همان دوره باردار شده اند، حاملگی کمتری داشته اند.

الن اوئن کارلسن، نویسنده ارشد این مطالعه در موسسه بهداشت عمومی نروژ، در بیانیه‌ای گفت: «از آنجایی که والدین آن‌ها برای باردار شدن مشکل داشته‌اند، اگر فرزندانشان نیز با چالش‌های مربوط به باروری مواجه شوند، تعجب‌آور نیست. ما همچنین می‌بینیم که برخی از تفاوت‌های باروری را می‌توان با سال تولد و سن مادرشان در هنگام بچه دار شدن توضیح داد.

این مطالعه که در پزشکی BMJ منتشر شد، همچنین نشان داد افرادی که از طریق فناوری های کمک باروری به دنیا می آیند در مقایسه با افرادی که به طور طبیعی باردار شده اند در معرض خطر بیشتری از عوارض مرتبط با بارداری نیستند.

کارلسن گفت: “به طور کلی، نتایج این مطالعه خبر خوبی برای کسانی است که بعد از فناوری های کمک باروری باردار شده اند. اما ما باید گروه های بیشتری را دنبال کنیم و تعداد بیشتری داشته باشیم تا بتوانیم نتیجه گیری های محدودی داشته باشیم.”